25 lutego minęła 6. rocznica śmierci Piotra Cenkiera – bieczanina, cenionego wśród młodzieży nauczyciela wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej w Racławicach i w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Rożnowicach oraz wielkiego pasjonata sportu, który osiągnął ze swoimi wychowankami liczne sukcesy na różnych szczeblach rozgrywek sportowych.
Piotr Cenkier urodził się 10 czerwca 1964 roku w Gorlicach. Był synem Augusta Cenkiera i Ireny z domu Batory. Miał trzy siostry: najstarszą Ewę (1960-2020), która była długoletnim pracownikiem Muzeum Ziemi Bieckiej, a także młodsze Małgorzatę (zmarła mając niecałe trzy lata) i Agnieszkę – obecnie nauczycielkę języka angielskiego w Szkole Podstawowej Nr 1 im. bpa Marcina Kromera w Bieczu. Pierwsze sześć lat życia Piotr spędził wraz z rodzicami i siostrą Ewą w Uściu Gorlickim. Ojcu – mgr inż. rolnictwa zaproponowano, by rozwinął spółdzielnię rolniczo-produkcyjną w Bieczu. W związku z tym rodzina przeprowadziła się w 1970 roku do naszego miasta. Z inicjatywy prezesa Augusta Cenkiera wybudowano większość budynków zakładu oraz posadzono m in. sad. Matka jako księgowa pracowała do emerytury również w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „Solidarność” w Bieczu.
W latach 1971-1979 Piotr uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 2 w Bieczu. To właśnie wtedy w błyskawicznym tempie zaczął rozwijać się jego talent sportowy. Jako młody chłopak, pod okiem nauczyciela wychowania fizycznego, pana Andrzeja Augustowskiego, brał udział w wielu zawodach w różnych dyscyplinach sportowych (m.in. mini-siatkówka, siatkówka, piłka ręczna, piłka nożna i tenis stołowy). Był bardzo mocnym ogniwem drużyny i rozsławiał nie tylko imię szkoły, ale także Biecza. Wraz z kolegami osiągał niemałe sukcesy startując w zawodach na terenie gminy, powiatu, województwa i strefy. Naukę kontynuował w latach 1979-1983 w bieckim Liceum Ogólnokształcącym, gdzie wychowania fizycznego uczył go pan Maciej Ławrowski. Sport stał się jego życiową pasją. Co prawda uprawiał go amatorsko, ale z każdym dniem utwierdzał się w przekonaniu, że w przyszłości chciałby pracować z młodzieżą.
Krótko po zdaniu matury, 1 września 1983 roku, zaledwie 19-letni Piotr Cenkier rozpoczął pracę pedagogiczną jako nauczyciel wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej w Racławicach. Jednocześnie podjął studia zaoczne na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. W ich trakcie wyjechał na kilka lat do Kanady. Dyplom, a zarazem wyższe wykształcenie magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym uzyskał po powrocie do Polski w 1992 roku. W Szkole Podstawowej w Racławicach pracował (z przerwami) przez 22 lata – do 31 sierpnia 2005 roku. W latach 1999-2003 był również nauczycielem w Publicznym Gimnazjum w Rożnowicach. Z kolei od 2005 roku aż do śmierci spełniał się jako „wuefista” w tamtejszym Zespole Szkolno-Przedszkolnym.
Piotr Cenkier był inicjatorem i założycielem (w 1996 roku) Uczniowskiego Klubu Sportowego „Olimpijczyk” w Racławicach, a także twórcą i koordynatorem zawodów drużyn mieszanych w siatkówce. Z sukcesami trenował również dzieci i młodzież należące do Uczniowskiego Klubu Sportowego „Achilles” w Rożnowicach. Posiadał uprawnienia z ramienia Małopolskiego Związku Piłki Ręcznej do prowadzenia jako sędzia zawodów szkolnych w piłce ręcznej na terenie województwa małopolskiego. Ukończył także „Kurs Instruktorów Sportu o specjalności tenis stołowy”, dzięki czemu uzyskał kwalifikacje do pracy w charakterze instruktora tej dyscypliny sportu.
Praca nauczyciela i trenera stała się celem i sensem jego życia. Doprowadził wielu swoich wychowanków do szeregu medali i tytułów w różnych dyscyplinach sportu na szczeblu gminy i powiatu. Znaczące sukcesy uczniowie Piotra Cenkiera osiągnęli w tenisie stołowym. Trener Uczniowskiego Klubu Sportowego „Olimpijczyk” w Racławicach wychował medalistki Mistrzostw Województwa w grach indywidualnych i drużynowych. Były to Katarzyna Wszołek i Jolanta Bochenek, które reprezentowały swój klub na Mistrzostwach Polski Szkolnego Związku Sportowego w Łodzi. Nieoceniony pozostaje także jego wkład w rozwój piłki ręcznej na terenie Gminy Biecz. Aktywnie współpracował z Uczniowskim Klubem Sportowym „Wiertmet” w Libuszy i jego opiekunami: panami Ryszardem Burdą i Wojciechem Bajorkiem. Podjął działania mające na celu popularyzację „szczypiorniaka” na lokalnym gruncie. W latach 2009-2015 wraz ze swoimi podopiecznymi uczestniczył w rozgrywkach „Małej Ligi Piłki Ręcznej” – „Wiertmet Handball Cup”. W kolejnych latach jego wychowankowie reprezentujący UKS Wiertmet osiągali liczne sukcesy na szczeblu wojewódzkim, ogólnopolskim, a nawet międzynarodowym. Przykładem może być Michał Piątek, który w sezonie 2017/2018 wraz z zespołem juniorów zajął 3. miejsce w 1/16 Mistrzostw Polski Juniorów w Elblągu. Natomiast Michał Liana z drużyną juniorów młodszych osiągnął 9. miejsce w Mistrzostwach Polski Juniorów Młodszych.
Piotr Cenkier z zaangażowaniem brał udział w szkoleniach i projektach, np. w 2015 roku uczestniczył w ambitnym polsko-słowackim przedsięwzięciu pt. „Piłka ręczna łączy nas – sport alternatywą dla uzależnień”. Za długoletnią działalność nauczycielską, trenerską i spore osiągnięcia dla upowszechniania i promocji sportu nagradzała go wielokrotnie zarówno Dyrekcja jego szkoły, jak i lokalne władze z Burmistrzem Biecza na czele. Często grywał w brydża, nie tylko podczas prywatnych spotkań towarzyskich, ale także na profesjonalnych zawodach.
Od najmłodszych lat (oczywiście poza sportem) interesował się muzyką. Zbierał mnóstwo płyt, a jego ulubionymi zespołami były: Pink Floyd, Led Zepellin, The Beatles, Supertramp, King Crimson, Genesis, Dire Straits i The Police. Słuchał ponadto Mike`a Oldfilde`a i Jeana-Michaela Jarre`a. Gustował także w muzyce klasycznej (np. „Cztery pory roku” Antonio Vivaldiego i „Carmen” Georgesa Bizeta) oraz muzyce filmowej Ennio Morricone i Zbigniewa Preisnera. Lubił również oglądać amerykański musical rockowy „Hair”.
Piotr miał znaczący wpływ na muzyczny rozwój swojego syna Oskara (ur. 1993), którego doczekał się wraz z żoną Agatą Czocharą, poślubioną 5 sierpnia 1989 roku. Chłopiec w wieku ośmiu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. Doskonale odnalazł się w muzyce i podążył tą drogą, z czego Piotr Cenkier był bardzo dumny. Obecnie jest on utalentowanym kompozytorem i pianistą młodego pokolenia, który łączy wpływy muzyki filmowej, minimalizmu, klasyki, post-klasyki i jazzu. W profesjonalnej twórczości Oskara słychać muzyczne upodobania ojca. Jego kariera nabiera tempa, wydał już dwie płyty studyjne i jedną koncertową, a w marcu 2022 roku ukaże się kolejny krążek studyjny zdolnego artysty. Często powraca do rodzinnego Biecza, gdzie swoją muzyką uświetnia różnego rodzaju uroczystości.
Piotr Cenkier był człowiekiem bardzo lubianym przez kolegów z pracy, ale przede wszystkim przez uczniów oraz docenianym przez ich rodziców. Cechowała go skromność, niezwykła kultura osobista, wielkie serce i umiejętne podejście pedagogiczne do młodzieży. Pracował do końca, ale jego życie zburzyła ciężka choroba. Piotr Cenkier zmarł 25 lutego 2016 roku w szpitalu w Gorlicach w wieku niespełna 52 lat. Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Bieczu, a żegnały go dźwięki jednej z jego ulubionych piosenek – „Wish you were here” zespołu Pink Floyd. Jego osoba i dokonania nie zostały jednak zapomniane. Od 2016 roku „Mała Liga Piłki Ręcznej” w Libuszy nosi jego imię, a od 2017 roku w Rożnowicach odbywa się cykliczny „Memoriał Piotra Cenkiera w Piłce Siatkowej Drużyn Mieszanych”. Zawody wpisały się już na stałe w kalendarz imprez sportowych na terenie Gminy Biecz. Organizowane są przez UKS „Achilles” Rożnowice i Zespół Szkolno-Przedszkolny w Rożnowicach, przy wsparciu bieckich władz. W to piękne przedsięwzięcie upamiętniające kolegę angażował się również zmarły we wrześniu ubiegłego roku ś.p. Jan Grygowicz, koordynator ds. sportu w Gminie Biecz. Z kolei Turniej Piłki Ręcznej Pamięci Piotra Cenkiera rozgrywany jest w Libuszy. W październiku 2016 roku podczas uroczystości 10-lecia UKS „Wiertmet” Libusza zasłużonemu bieczaninowi przyznano pośmiertnie jubileuszową odznakę, którą odebrał jego syn Oskar.
Grzegorz Augustowski
Zdjęcia i materiały z archiwum rodzinnego P. Agnieszki Żegleń (Cenkier) oraz Państwa Ireny, Augusta i Oskara Cenkierów
Zdjęcia i materiały dotyczące pracy zawodowej P. Piotra Cenkiera dzięki uprzejmości P. Michała Górki, P. Beaty Łukaszyk
i P. Wojciecha Bajorka